Nieszczelność instalacji może spowodować niedobór czynnika chłodniczego, zmianę jego właściwości termodynamicznych, ponadto mogą pojawić się problemy z systemem chłodzenia i grzania, może nastąpić ubytek oleju smarnego, a w efekcie może dojść do awarii i uszkodzenia sprężarki. Zagrożenie, jakie niesie ze sobą nieszczelność układu klimatyzacji, jest naprawdę poważne, dlatego też próba z wykorzystaniem azotu jest obowiązkowa i narzucona prawnie.
Aby sprawdzić prawidłową szczelność połączeń w instalacji, napełniamy ją azotem lub innym obojętnym gazem szlachetnym. Według norm polskiego prawa ciśnienie próbne wynosi 1,5 wartości ciśnienia maksymalnego roboczego. Do prawidłowego wykonania próby należy napełnić układ klimatyzatora azotem pod ciśnieniem około 3,0 MPa. Tak przygotowaną instalację należy zostawić na 24 godz., celem sprawdzenia ewentualnego spadku ciśnienia po upływie tego czasu. Obniżenie poziomu ciśnienia nie powinno być większe, niż 2%. Jeśli po upływie 24 godzin zanotujemy wynik mieszczący się w normach, to z całą pewnością nasza klimatyzacja jest szczelna.
Równie ważne dla prawidłowego działania klimatyzacji jest wykonanie próżni w układzie chłodzenia. Obecność powietrza w instalacji może doprowadzić do uszkodzenia urządzenia, szybkiej korozji wielu elementów instalacji i rozkładu czynnika chłodniczego. Dzieje się tak, ponieważ powietrze zawiera znaczną ilość wilgoci, co wpływa na podwyższenie ciśnienia skraplania oraz obciążenie termiczne sprężarki, w wyniku którego może dojść do jej spalenia lub zatarcia.
Po tak przeprowadzonych testach i zabezpieczeniu całej instalacji można przystąpić do napełnienia jej czynnikiem chłodniczym – freonem, i uruchomienia klimatyzatora. Podczas pracy klimatyzatora należy dokonać pomiaru ciśnienia czynnika chłodniczego, temperatury wlotowej i wylotowej oraz sprawdzić prawidłowość odprowadzania skroplin z układu.
Prawidłowe wykonanie próby szczelności wymaga fachowej wiedzy i doświadczenia, najlepiej więc skorzystać z porady i umiejętności fachowców.
