Obecność powietrza (a także innych gazów nieskraplających się) oraz wilgoci w układzie chłodniczym bardzo niekorzystnie wpływa na pracę systemu klimatyzacyjnego. Najczęstszą przyczyną pozostawania powietrza w układzie jest zbyt krótkie jego odsysanie za pomocą pompy próżniowej podczas montażu lub przeglądu serwisowego. Powietrze może dostawać się do obiegu również przez nieszczelności ( miejsca, w których panuje podciśnienie w stosunku do ciśnienia atmosferycznego).
Obecność powietrza w układzie chłodniczym podwyższa ciśnienie skraplania. Powoduje to zwiększenie pracy sprężania oraz zmniejszenie współczynnika przejmowania ciepła w skraplaczu.
Wchłanianie pewnej ilości wilgoci zawartej w powietrzu przez układ klimatyzacji można wyeliminować w trakcie montażu poprzez długotrwałe wykonywanie odsysania powietrza z rur freonowych za pomocą pompy próżniowej. W próżni woda zawarta w powietrzu odparowuje, dzięki temu można pozbyć się jej całkowicie z układu.
Dla pracy urządzeń wchodzących w skład systemu klimatyzacyjnego, niebezpieczna jest również woda. W temperaturze poniżej 0°C zamarza ona, co może zablokować kapilarę, będącą elementem rozprężnym. Mały, lodowy korek najczęściej powstaje z resztek wilgoci, która pozostała wewnątrz instalacji ziębniczej. Lód może być również przyczyną blokady prawidłowej pracy zaworu rozprężnego (jeśli taki element wchodzi w skład układu).
Woda powoduje nie tylko zatory w przepływie czynnika, lecz także korozję elementów metalowych. Proces ten nasila się ze względu na występujące zjawisko hydrolizy − czynnik w reakcji z wodą przekształca się w kwas, co przyspiesza proces korozji.
Marek Myszkiewicz, AE Academy and Technical Manager, LG Electronics
