Podstawowym zadaniem klimatyzacji jest przede wszystkim zapewnienie użytkownikom poczucia termicznego komfortu w pomieszczeniu. Jednak systemy klimatyzacji, oprócz utrzymania odpowiednich parametrów mikroklimatu, muszą również dopasować się do konkretnej dawnej lub nowoczesnej architektury wnętrz.
Na zadowolenie użytkowników z mikroklimatu panującego w pomieszczeniu wpływają przede wszystkim takie czynniki, jak: temperatura powietrza, jego wilgotność względna, prędkość powietrza, zawartość CO2 w powietrzu wewnętrznym, oświetlenie oraz poziom hałasu.
Głównym zadaniem klimatyzacji indywidualnej jest regulacja temperatury powietrza w danym pomieszczeniu, gdzie znajduje się osoba siedząca. Taki system sprawdzi się w szczególności w biurach, gdzie wielogodzinny dzień pracy wymaga od pracownika dużego skupienia oraz wydajności. Klimatyzacja indywidualna znajdzie swoje zastosowanie również we wszelkiego rodzaju pokojach i średnich rozmiarów powierzchniach. Pozwala skutecznie zapewniać komfort termiczny oraz czystość powietrza (dzięki wmontowanym filtrom).
Wentylacja mieszająca, nazywana również wentylacją strumieniową lub wentylacją z burzliwym przepływem powietrza, opiera się na założeniu, że zanieczyszczenia powietrza we wnętrzu powinny zostać jak najszybciej rozcieńczone na całej przestrzeni pomieszczenia, a następnie z niego usunięte. Dlatego też w wentylacji mieszającej
powietrze jest nawiewane z dość dużą prędkością powodując jego dynamiczną cyrkulacje.
System mieszający umożliwia uzyskanie zbliżonych wartości temperatury oraz wilgotności powietrza w każdym punkcie pomieszczenia. W tym układzie
powietrze jest zazwyczaj nawiewane z poziomu sufitu lub spod okien.
Wentylacja strumieniowa zapewnia zarówno
chłodzenie, jak i ogrzewanie wnętrz, a także umożliwia zastosowanie szerokiego zakresu rozwiązań konstrukcyjnych nawiewników powietrza. System mieszający zapewniając jednorodne środowisko termiczne, nie stwarza takich warunków, które byłyby akceptowalne przez wszystkich użytkowników.
Systemy wentylacji wyporowej przez wiele lat były wykorzystywane przede wszystkim w obiektach przemysłowych, które charakteryzowały się dużymi zyskami ciepła. Od połowy lat osiemdziesiątych XX wieku zaczęto ją stosować również w obiektach użyteczności publicznej oraz biurowcach.
Wentylacja wyporowa w sposób efektywny poprawia jakość powietrza w strefie, w której znajdują się ludzie, a także skuteczność wentylacji w obsługiwanym pomieszczeniu. W odróżnieniu od wentylacji mieszającej, zadaniem systemu wyporowego jest zapewnienie wymaganych parametrów powietrza jedynie w strefie przebywania ludzi, nie zaś w całej kubaturze pomieszczenia. W obiektach użyteczności publicznej system wyporowy powoduje, że
powietrze o temperaturze niższej od temperatury powietrza wewnętrznego nawiewane jest z niską prędkością na poziomie podłogi w sposób laminarny. Nawiewane nad podłogą
powietrze tworzy efekt tzw. „zimnego jęzora”, co powoduje, że nad całą powierzchnią podłogi tworzy się warstwa świeżego powietrza. Prądy konwekcyjne związane z obecnością ludzi i innych źródeł ciepła powodują unoszenie się nawiewanego powietrza. Efektem tego jest powstawanie świeżego powietrza wokół człowieka. W miarę ogrzania,
powietrze unosi się do góry i jest „wypierane” przez świeże, chłodne nawiewane przy podłodze.
